kreuleschrijft

  Wat kan die Mickey toch een rotmuis zijn. Neem die keer wanneer hij, als piepjonge scheepsknecht op stoomboot     
  Willie, nogal brutaal het roer overneemt van kapitein Pete. Het gedonder  begint als Big Pete – hij was
  waarschijnlijk even een plas doen – in zijn stuurhut terugkeert. Pete is not amused wanneer hij daar een
  fluitende Mickey Mouse aantreft. De grote kapitein wordt zelfs zíedend wanneer de kleine muis ook nog eens z’n
  tong naar hem uitsteekt: hardhandig smijt hij Mickey zijn stuurhut uit. De muis rolt van de trap, gadegeslagen
  door een irritant lachende papegaai. Mickey pakt vervolgens een emmer water en gooit deze over de papegaai.
  Dat zal die vogel leren! Steamboat Willie was in 1928 ’s werelds eerste tekenfilm met geluid. Het betekende de
  definitieve doorbraak van Walt Disney en Mickey Mouse.

Nu, in 2011, vaart diezelfde Mickey weer mee op een boot van Disney: de     Disney Dream. Geen lullig stoombootje dit keer, nee, het nieuwste schip
van de Disney Cruise Line is een schip waar je u tegen zegt: 340 meter
lang, met veertien passagiersdekken, 1250 hutten en plek voor vierduizend
passagiers. In vaktermen heet zoiets een middelgroot cruiseschip. Groot
genoeg in elk geval om, zelfs na een paar dagen, de weg kwijt te kunnen  
raken. Tip: verlaat de hut nooit zonder plattegrond. De Disney Dream,
vertrokken vanuit de cruisehaven in Port Canaveral in Florida, is op weg
naar de Bahama’s, zo’n 500 kilometer in zuidoostelijke richting. Twee stops
worden er tijdens deze vierdaagse trip gemaakt: in Nassau, hoofdstad van
de Bahama’s, en bij Castaway Cay, Disney’s privé-eiland (met heel veel
zandstrand). Luieren op het strand komt later deze trip wel, eerst is het tijd
voor actie. Op naar dek 4, op naar Jack- Jack’s Diaper Dash, een 
kruipwedstrijd voor baby’s. Deze ochtend staan er slechts twee deelnemers
op de startlijst: Emily, 11 maanden oud, en Abbey van 15 maanden.
 

Publiek is er ook: twee paar ouders. Ondanks de geringe publieke belangstelling wordt het toch een echte Disneyshow, met opzwepende muziek en een overenthousiast Disneymeisje dat de wedstrijd, met microfoon in de hand, aan elkaar praat. ,,Go Abbey, go!’’ ,,Oh no Emily, what are you doing?’’ Abbey wint. Ze start kruipend, zoals het hoort, maar na een meter of twee staat ze op en loopt naar de finish. Emily gaat halverwege de wedstrijd op haar rug liggen. Ze schaterlacht en is niet meer vooruit te krijgen. Een afhaker en een valsspeler dus. Maar allebei krijgen ze een prijs.

Mickey staat deze namiddag zwaaiend op het balkon in de atriumlobby van de Disney Dream, die met een snelheid van 22 knopen (zo’n 40 kilometer per uur) koers zet richting Caribisch gebied. De majestueuze trap, de marmeren vloer en het handgeknoopte tapijt maken de entree indrukwekkend. Wie hier in korte broek, T-shirt en teenslippers rondloopt, voelt zich op z’n minst een beetje lullig. In de balustrades zijn, subtiel, tientallen Disneyfiguren verwerkt. Donald Duck alias Admiraal Duck, is zelfs in brons gegoten. Zijn beeld staat pal naast de vleugel. Blikvanger in de lobby is de art-decokroonluchter die bestaat uit meer 80.000 kristallen kralen van Swarovski. Mooi, zo’n grootse entree? Ach, smaken verschillen. Het schip blijft Amerikaans, voor veel Europeanen ietwat over the top. Maar Mickey lacht en ziet dat het goed is.

Tijd om de boel op stelten te zetten zoals hij deed in Steamboat Willie heeft Mickey niet, want de rij mensen die met hem op de foto wil, is lang. Daarbij komt: Mickey is niet alleen ouder, maar ook wat braver geworden. Het is de zoveelste character meeting van de dag: Peter Pan is net geweest, Goofy, Donald Duck en een handvol prinsessen lieten zich ’s ochtends al uitgebreid met passagiers fotograferen, Knabbel
en Babbel draven aan het einde van de dag op.  Een fotosessie gaat als volgt: je geeft je Disneypasje – kamersleutel en creditcard ineen – aan de fotograaf. Hij of zij haalt dat pasje door een sleuf aan de zijkant van een  laptopachtig apparaat, en dan mag je naar je favoriete Disney-figuur toe. Knuffel, high five of kus, even lachen, klik, klaar. Wees gerust, er wordt geen geld van het pasje afgeschreven. Dat gebeurt pas wanneer een foto (à 15 dollar) daadwerkelijk wordt gekocht. Wie slim is, maakt de foto’s gewoon zelf. Niemand die zegt: weg met die camera.

Het zijn echt niet alleen maar de allerkleinsten die met al die bekende Disneyfiguren op de foto willen. Ook
twee verliefde mannen, veertigers op teenslippers en allebei gekleed in bermudabroek met van die handige
zakken aan de zijkant, gaan uit hun dak wanneer ze naast Minnie poseren. De zestiger, mét Donald Duck-
stropdas die over zijn iets te dikke buik hangt, is als een kind zo blij wanneer hij naast zijn favoriete eend staat.
Zijn vrouw kijkt van gepaste afstand toe. Ze glimlacht voorzichtig en lijkt te denken: hier hoor ik niet bij. Of
neem de 14-jarige Connor, idolaat van prinses Belle, van Belle en het Beest. Zijn ogen schieten onrustig heen
en weer wanneer hij de lift uit komt lopen en op zoek is naar zijn heldin. ,,Is ze er al? Ik mag haar niet missen,
dat kan niet, echt niet...’’ Connor hakkelt, hij heeft kleffe handen. Maar de puber, een kop groter dan de
prachtige brunette in een al even prachtige gele jurk, laat zich niet kennen en gooit zijn zenuwen overboord:
zelfverzekerd sluit hij aan in de rij. ,,Ik spaar al jarenlang speldjes van alle Disneyfiguren, maar Belle is voor mij  
heel speciaal. Waarom? Nou, omdat ze zo mooi is.’’ Wanneer Connor aan de beurt is, loopt hij op zijn geliefde
prinses af, recht zijn rug, steekt zijn linkerarm in haar arm, houdt de rechterarm keurig achter de rug. Wat een
droomkoppel! Ze kust hem. Wanneer de fotosessie achter de rug is, stráált Connor en voelt hij voorzichtig aan
zijn wang. 
  
 

Wie kiest voor een cruise van Disney, kríjgt Disney. Groots, in de vorm van superstrak geregisseerde shows met veel muziek in het Walt Disney Theatre (dagelijks) of Mickey’s Piratenfeest, inclusief vuurwerk en disco in de open lucht, maar ook subtiel. Het begint al wanneer je ’s ochtends wakker wordt op een Disneykussen, aan het koordje van het Mickey Mouselampje trekt en vervolgens gaat douchen met Disneyzeep. In de lange gangen van het schip klinkt muziek van klassiekers als Alice in Wonderland of Belle en het Beest. Elton John komt tijdens de trip gegarandeerd voorbij met The Circle of Life uit The Lion King, een tranentrekker van de bovenste plank. En wie ’s middags terugkeert in de hut om even tot rust te komen, vindt een chocolaatje in een Peter Pan-papiertje op het opgemaakte bed, naast een schone handdoek die is gevouwen in de vorm van een piratenkop. Handdoeken, uiteraard met Disneylogo, zijn nodig na het douchen, maar vooral ook na het zwemmen en glijden.

De Disney Dream telt drie zwembaden. Nemo’s Reef, voor de ukkies, is een spetterbadje. De wat oudere kinderen kunnen terecht in Mickey’s Pool, Donald’s Pool tenslotte is voor de hele familie. Baantjes trekken is er niet bij, daarvoor zijn de zwembaden – gemaakt in de vormen Mickey en Donald – te druk en te klein. Dan maar lekker badderen met een glaasje in de hand, terwijl Peter Pan op het megascherm vlak bij het zwembad in gevecht gaat met Kapitein Haak. Echt kicken is de AquaDuck, de meer dan 230 meter lange waterglijbaan met stroomversnelling, waarbij je zelfs een stukje buiten de romp van het schip glijdt, ruim 40 meter boven het wateroppervlak. Hier waan je je, voor heel even dan, king of the ocean. Niet alleen kinderen gillen het uit wanneer ze eenmaal op snelheid zijn, hun ouders lijken, afgaand op hun gejoel, de AquaDuck minstens zo enerverend te vinden.

Eén woord is taboe op de Disney Dream: chagrijn. Glimlach hier, buiging daar, de héle dag door. Neem Edson, een 27-jarige Braziliaan, tijdens deze trip werkzaam in Disney’s Oceaneer Club. In deze ruimte op dek 5 kunnen kinderen tussen de 3 en 12 jaar terecht om zich in de mooiste prinsessenjurkjes te hijsen, te bouwen, te klauteren of te dansen. De glimlach op Edsons gezicht is oprecht, zegt hij haast verontschuldigend. ,,Anders zou ik toch niet al zeven jaar voor Disney werken? Ik, en al die anderen, zijn er vreselijk trots op bij de Disneyfamilie te horen. Dat wil ik uitstralen. Altijd. Als ik wil acteren, zou ik hier nu niet staan.’’

  Voor wie even Disneymoe is, zijn er ontsnappingsmogelijkheden genoeg. Een rondje
  hardlopen op dek 4 bijvoorbeeld: de kans om daar Goofy tegen te komen, is nagenoeg
  nul. Net als in de sauna en de fitnessruimte. Wie toe is aan een borrel in een Disney- en 
  kindvrije omgeving gaat naar champagnebar Pink. De sfeer is bubbelachtig: aan de muren 
  en het plafond hangen rozegekleurde, glazen bubbels, waardoor je met een klein beetje 
  fantasie – twee glazen champagne is al genoeg – de indruk krijgt dat je je in een
  champagnefles bevindt. Andere optie is The Quiet Cove Pool, op dek 11. Hier geldt, net als
  in Pink: kinderen verboden. Geen zwembad om baantjes te trekken, maar wel eentje met 
  een bar áán het water en de barkruk ín het water. Geen Hakuna Matata uit de
  luidsprekers,maar loungemuziek. De mooiste ruimte is voor de puberende passagiers:
  Teen Club Vibe, in de punt van Disney Dream, met binnen- en buitenruimte, open tot een
  uurtje of twee ’s nachts. De inrichting is hip, strak en trendy. Met loungebanken en     
  zitzakken. Ook Vibe is Disneyvrij: hier geen character meeting met Knabbel, Babbel of Mickey, geen Disneyfilms à la Bambi. De binnenruimte van Vibe bestaat uit een hip koffiehoekje, een bar en de dansvloer. Tieners kunnen hier overdag gamen, internetten, filmpjes kijken, een videoclip maken of domweg hangen, ’s avonds dansen en, met een beetje geluk, ongestoord zoenen met een vakantieliefde. Wees niet bang dat ouders stiekem meekijken: Vibe is streng verboden voor volwassenen.

(AD Reiswereld, 2011)